ItaliE - Oostenrijk - SloveniE - KroatiE
Dag 1: dinsdag 5 Juli
Op tijd opgestaan om mijnen bliksem in de mega grote fietsdoos te stoppen incl bagage. Resultaat, een onhandelbare doos van 30kg. Om 12.30h doen ze mij met de doos in de remork nor het station, goed op tijd zodat ik tijd genoeg heb om te sukkelen....al bij al verloopt alles heel vlot, veel vriendelijke Vlamingen die me helpen. Bijgevolg veel te vroeg aan de luchthaven. In Treviso aangekomen, de fiets in elkaar zetten en richting mijn hostel fietsen.
Op tijd opstaan, ontbijten, zeer beperkt, dan maar genoeg koeken mee ritsen van het ontbijt om lang genoeg toe te komen. De fiets op richting Veneti?. Sommige locals zeggen dat het mogelijk is met de fiets op de boot en andere zeggen dat het onmogelijk is en dat ik moet rondrijden... toch maar eens proberen. Na 50 km fietsen en drie bootjes te nemen ben ik op het vaste land geraakt achter Veneti?. Punta.... Nu nog eens 50km door deze hitte (+34 graden) en ik ben aan mijn hostel. Na 80 km schieten de benen vol, veel te weinig gegeten, veel te heet en de fiets met 30 kg bagage farem onderschat. Met 100km op de teller kom ik aan in mijn hostel, douchen en iets zoeken om te eten.... Al heel de dag aan het dromen over een bord pasta, na een half uurtje zoeken vind ik een pasta bar. Uitgehongerd naar binnen, ik krijg te horen dat ik nog een uur moet wachten, keuken pas om 19h open....Om zot te worden. Dan maar wa rondslenteren door het stadje. Na een overheerlijke pasta terug naar de hostel om te rusten, morgen is de rit nog langer en rij ik het voorgebergte in...
Opstaan, opnieuw een zeer beperkt ontbijt, goe wa koeken mee ritsen en mijn staal ros gereed maken. Om 9h ben ik aan het bollen en het is al farem heet. Ik rij van de kust weg richting de dolomieten. Na 60km stop ik voor een spaghetti, ni normaal lekker en een serieuze portie. Vanaf nu gaat het geen meter vlak meer en de gps geeft weer temperaturen aan ver boven de 35 graden. Bij een apotheek gestopt om zouten te halen voor in mijn drinken, water drinken haalt niets uit bij deze temperaturen. Ben stik kapot, parcours met 30kg bagage en deze temperaturen weer farem onderschat. Maar ik blijf genieten van de prachtige zichten, afzien en genieten liggen kort bij elkaar. Na 125km en 2000hm kom ik aan in het bergdorpje van mijn hostel. Eerst de lokale Spar leegplunderen en op een trapje in de schaduw alles binnen steken. Prote?ne rijk voedsel, lokale boter melk, kaas, prote?ne reep.... Goed gegeten en op zoek naar mijn hostel. Een oud vervallen huis bij een oud vrouwtje, niks luxe en overvriendelijk. Zo hoort een hostel te zijn.... Nog even het dorpje verkennen, koffie drinken met zicht op de bergen en in mijne tram.
Opstaan ontbijten en verder de bergen in fietsen. Een lange col op tot in Misurina. Hier spaghetti eten op 1800m met zicht op een prachtig meer. Nog 40km verder, hoofdzakelijk afdalen, richting de hostel in Sexten. Om 14h kom ik aan in landhaus summerer, de hostel waar ik 4 nachten blijf. Kelly is smorgens in Belgi? vertrokken met de auto om me verder enkele dagen te vergezellen. In afwachting verken ik het dorpje, ga ik eten kopen in "de Spar" en eet ik mijn pistolekes met salami op in een kapel met zicht op de kerk en de bergen. Prachtig ! Rond 21h komt Kelly aan. Een beetje bijbabbelen en onzen tram in.
Zeer laat opgestaan, ontbijten en met Kelly het dorpje in. Het is al snel duidelijk dat ze de rit nog ni verteerd heeft. Ze is nog moe en blijft in het huisje. Ik rij terug naar Misurina waar een prachtige GR route start richting "tre Cimes". Een prachtige wandeling brengt me aan een hut met zicht op de achterkant van de "tre Cimes". De meeste mensen rijden blijkbaar met de auto tot hier, 24euro per auto en 5euro per passagier. Schandalig dat ze hier ne weg naartoe leggen maar nog schandaliger dat ze er zoveel geld voor vragen... Gelukkig heb ik hier geen last van gehad en de prachtige beklimming naar 2400m zelf gedaan. De foto's spreken voor zich. Tegen de avond ben ik terug in de hostel, winkelen ik de spar, eten en vroeg slapen. Morgen een uitdagende te wandeling...
Op tijd uit mijn bed, opnieuw een zalig ontbijt in deze hostel, alles er op en er aan, genoeg eten, het zal nodig zijn. Ik laat Kelly verder rusten en neem de bus richting Moose. Hier begint een uitdagende wandeling naar de voorkant van "tre Cimes". De klim start op 1300m en gaat stijl omhoog richting de hut voor de "tre Cimes" op 2400m. Het is opnieuw prachtig weer en de temperatuur gaat weer flink boven de 30 graden. De moment dat ik mijn bokes op heb en verder wil wandelen slaat het weer om. Wolken bedekken de toppen, mijn wandeling is nog niet half. Na een kleine beklimming langs een stijlen rotswand kom ik op 2600m. Hier begint het te rommelen en valt er wat regen. Ik draai de berg achterdoor en kom in een serieus onweer terecht. Een zalig gevoel gaat door me heen, wat een natuurpracht. Ik voel me enorm klein tussen deze immense bergen en dit kletterende onweer. Tegen 17h kom ik Klets nat maar voldaan in het dal aan, hier schijnt de zon nog steeds, achter mij zie ik het donkere onweer nog in de bergen hangen. De adrenaline gaat nog even door mijn lijf. Douchen, was doen op een camping in de buurt, pizza eten en terug naar de hostel. ( die straand zjanette zijn oep televies, na een paar minuten blijt er al ene, Ronaldo nor de kaant... )
(rustdag) Ontbijten en vervolgens mijn mtb in orde maken voor de volgende rit van morgen. Een beetje relaxen in het zonneke, pizza eten, lezen, niks doen dus,,,,
(90km en 1200hm) Ontbijten en om 9h vertrek ik met de fiets van Sexten op 1300m richting Heiligenblut op 1200m, onderweg wel een col over welke kan tellen. De eerste 45km rij ik op een prachtige fietspad lichtjes bergaf (tot 600m) naast de rivier "de Drau". Dit gaat vooruit.... Daarna moet ik in Lienz een col over (tot 1300m ,hier kom ik in een serieus onweer terecht) om vervolgens opnieuw een mooie fietspad naast een rivier te volgen tot in Heiligenblut. Dit maal lichtjes bergop. Iets na 13h kom ik opnieuw voldaan aan in mijn nieuwe hostel waar Kelly al is ingecheckt. Douchen, was doen, Wiener schnitzel eten, dorpje verkennen, lezen en op tijd ons bed in.
(rustdag) Kelly voelt zich nog steeds niet goed en vertrekt naar huis. Het weer valt wat tegen dus ik besluit er echt een rustdag van te maken. Lezen, inkopen doen, kleine wandeling in de gietende regen, koers proberen te streamen, nog wat lezen en slapen.
(26km en 1000hm) Het heeft heel de nacht geregend en smorgens is het nog steeds serieus bewolkt. Tijdens het ontbijt leg ik aan de gastvrouw uit dat ik met de fiets naar de gletsjers wil rijden. Ze lacht en laat me de beelden van de webcam zien. Boven de 2000m ligt een dik pak sneeuw en valt niet te fietsen. Dan maar verder rusten, vanaf de middag klaart het op, ik riskeer het om naar de voet van de groslockner te rijden. Een klim van 13km van 1300m naar 2300m (1.5h rijden). Alles is hier ondertussen sneeuwvrij. Ik blijf droog en krijg bij aankomst eindelijk de top te zien van de hoogste berg in Oostenrijk. De groslockner komt even door de wolken heen en ligt onder een dik pak sneeuw. Na 10 min ben ik bevroren en besluit ik om terug te rijden. Volledig verkleumd neem ik een warme douche en ga ik ne pizza eten in het restaurant van de camping een beetje verder. Na een spannende Tour etappe met aankomst op de Ventoux begin ik al wat in te pakken. Vanaf morgen terug 3 deftige fietsdagen, gelukkig wordt het weer beter. 2 dagen slecht weer ben je rap moe....
(92km en 1100hm) Van de R1 op de R8 naar de R3. Drie prachtige fietspaden die een dal doorlopen naast een rivier. Om van het ene naar het andere dal (fietspad)te geraken moet er een col over gereden worden, 2x een klimmetje van 400hm. Het weer is terug meer dan ok, droog met voldoende zon om te fietsen. Om 15h kom ik aan in mijn hostel in Tropolach. Blijkbaar is dit een groot ski gebied in de winter. Kleren wassen, douchen, de lokale supermarkt plunderen, wandeling door het dorpje en pitten.
(92km en 2100hm -10km en 1200hm door ski lift) 's morgens bespreek ik met de vrouw des huizes mijn dagplanning. Volgens haar is de pas/col van hun ski gebied zeer mooi. Goed zot wijzig ik mijn plannen en zal onmiddellijk vanuit mijn hostel (op 800m) beginnen klimmen naar 2000m. Juist voor ik vertrek (om 8.30h) vraagt ze of ik een gratis pasje kan gebruiken voor de ski lift tot boven. Stom vraag, natuurlijk kan ik dat gebruiken, 1200m klimmen smorgens zag ik niet zitten. Boven aangekomen bij 4 graden verken ik de bergtop, trek ik wat foto's en vervolgens zoek ik de bergpas waar ik Itali? binnen kan. Tot mijn spijt staat er een groot bord, col gesloten. Omstaanders vertellen me dat de volledige weg is weggespoeld aan de Italiaanse zijde. F*CK. Dan maar terug naar mijn oorspronkelijk plan. Om 11h kom ik terug naast mijn hostel gereden. 2.5h verspeeld maar prachtige foto's getrokken en een zalige afdaling gereden. Terug de fietspad R3 op, een 30km verder de grens met Itali? over. In Itali? wordt de grevel pad plots een zalige geasfalteerde fietspad, zie foto's. Prachtig gewoon, de komende 350km zal op deze fietspad verlopen. Effe van de fietspad af om "lagi Di fucine" te gaan bewonderen en daarna de grens met Sloveni? over. Inchecken in mijn jeugdherberg, douchen, kebab eten en rusten. Morgen een korte rit met ??n col richting bovec waar Mieke zal aanpikken.
(46kmm en 1100hm) Opstaan, ontbijten en tegen 9h vertrekken richting Bovec. Vanop 700m onmiddellijk een col van meer dan 1600m over. De benen ontploffen onmiddellijke. Geen probleem denk ik, korte rit vandaag en morgen een rustdag. Boven op de col zie ik recht het triglav nationaal park in. Opnieuw geen woorden voor, dit deel van de alpen is nog mooier dan alles waar ik tot nu toe ben doorgereden. Onderweg gestopt voor koffie omdat het zicht zo prachtig was. Een uur vol verbazing gezeten. Tegen 14h kom ik aan de hostel aan, geen hotel zoals in Itali? of oostenrijk maar hier hebben ze echte hostels,,, met keuken, bar, lounge area, enz...Al de backpackers zitten hier gezellig samen. Tegen 4h komt Mieke aan. Iets eten, iets drinken, en genieten van het zicht buiten in de hostel.
(Rustdag/Wandeldag) Opstaan, ontbijt zoeken in het lokaal winkeltje, lunchpakket maken voor smiddags. Rond 10h vertrekken we naar het begin van de wandeling op 1900m. Wat een korte wandeling moest worden werd een stevige hike. We bekijken de top van de ...... op 2673m hoogte. Hier worden we beloond met een prachtig zicht. In de verre zien we de "Triglav",de hoogste berg van Sloveni?. Rond 17.30h komen we terug aan in de hostel met verzuurde benen (niks rustdag dus). Pintje drinken, winkelen, koken, douchen, pintje drinken en verder genieten van deze toch weer zeer schone actieve dag. Morgen een zware rit voor de boeg, het zal pikken...
(98km en 1800hm) Opstaan, langs de winkel voor ontbijt, ontbijten met een prachtig zicht op de bergen en om 9h de fiets op. Een zalige rit, door kleine bergdorpjes, smiddags gestopt in een restaurantje (zeer klein en ze hadden enkel Weiner schnitzel met frieten,,,,+ ne Fanta =8?). Het is hier zoals je kan zien spot goedkoop. Gestopt voor ne koffie ....0.90?. De benen zijn volledig verhuurd, het is ongelooflijk heet maar door de prachtige omgeving vlieg ik vooruit. Na 55km krijg ik een col te verteren van 20km. Ook hier doe alles zeer van de wandeling van gisteren maar blijf ik vol bewondering rondkijken. Rond half 5 kom ik aan het meer Bohinj aan. Zwemmeke doen en naar de guesthouse. Ook hier is de overnachting goedkoop....Winkeltje plunderen, eten op ons balkon met zicht op de bergen, pintje drinken met live optreden op straat...
(Rustdag) Velo terug onder handen genomen na het ontbijt en een kleine wandeling naar het meer. In de namiddag wandelen we naar de "savica waterval", veel volk maar wel mooi. Nog een beetje zwemmen in het meer, iets eten een pintje en ons bed in.
(41 km en 1100hm) Een kleine rit voor de boeg richting de toeristische lokatie van Sloveni? (Bled). Via een klein baantje klim ik op 15km 1000hm. Een stijle klim, zwaar onderschat. Boven kom ik op een plateau waar kleine dorpjes met zeer rustieke houten huisjes het decor vormen. Aangekomen in Bled zoek ik mijn guesthouse. Mieke is er al, kort douchen en gaan zwemmen in het meer. Sloveni? is vergeleken met de vorige landen van mijn route veel ongerepter, maar dit is buiten Bled gerekend. Zeer mooi opnieuw maar te veel volk voor ons. We eten iets bij zonsondergang, doen nog een gezellig wandelingetje langs het meer en kruipen in ons bed.-veeeel te warm om te slapen-
(60 km en 450hm) Vroeg opgestaan om rond 8h aan de ingang te staan van de "vintgar kloof". We wandelen drie kwartier met onze mond open van verbazing stroomafwaarts. Een rivier met een prachtige kleur heeft een kloof gemaakt waar je door kan wandelen. Opnieuw niet in woorden neer te schrijven. Tegen 9h wandelen we terug. Tijdens de wandeling terug zijn er meer dan 100 toeristen die het zicht een pak minder mooi maken. Zeer blij dat we zo vroeg gekomen zijn. Terug in Bled gaat Mieke een toertje lopen,ga ik foto's backuppen en al iets eten. Tegen 14h vertrek ik richting Ljubljana. 60km fietsen naast een grote baan. onverantwoord...bijna mijn broek uit gereden...Aangekomen in onze mega grote hostel pakken we een douche en gaan we de stad in. We pikken een openluchtfilm mee in het kasteel boven op de berg, echt genieten. Nog een fles wijn gekelderd in ??n van de gezellige straatjes en tegen 2h onze tram in.
(Rustdag) Ontbijten, de stad verkennen, haar laten knippen, eens naar het park gaan kijken, Metallica bezoeken, goed eten, genieten van de avondgezelligheid en slapen. Ikke en grote steden dat gaat echt niet samen (zoals verwacht) Ik moet wel zeggen dat de avondjes zeer gezellig zijn in Ljubljana.
(177km en 2700hm) Ik sta om 7h als eerste aan het ontbijt omdat ik graag om 8h wil vertrekken een de langste rit van de vakantie. Om 8h neem ik afscheid van Mieke en trek ik er terug 5 dagen alleen op uit. Na 50km fietsen krijg ik telefoon van Mieke, doordat ik niet heb uitgechecked (omdat Mieke dit iets later ging doen) heb ik mijn pas dus achter gelaten op de receptie van de hostel = borg voor de sleutel. Terugrijden is geen optie vandaag (100km extra zou de rit op 270km brengen wat onmogelijk is). Via een buschauffeur die van Ljubljana naar het Zuiden moest ben ik uiteindelijk toch aan mijn pas geraakt. Ik moet me geen zorgen meer maken nu om de grens met Kroati? over te steken... Zodra ik de grens oversteek begeeft mijn kamera het. -volgens internet fabrieksfout en gratis te wisselen thuis, vanaf nu geen foto's meer dus.-. Ik rij 90km over een zeer Smal asfalt baantje dat van dorp naar dorp kronkelt. Nergens een winkeltje of caf? te vinden. De dorpjes lijken uit een 3de wereld land te komen, veel armoede. Met deze zeer hoge temperaturen ben ik 3x bij iemand uit de dorpjes de drinkenbussen moeten laten vullen. De eerste verkocht me wat kaas, de tweede honing en de derde gaf me iets van fruit mee. Het verschil met Sloveni? is zeer groot. Dit deel van Kroati? ziet zelden een toerist. Aangekomen in de hostel, pizza eten, beetje socializen met de overige gasten en pitten.
(74 + 12km en 1200hm) Hetzelfde ritueel, Opstaan, inpakken ontbijt zoeken en de fiets op. Na 3km stuurt mijn gps me off Road. 20 km off-road op mtb tracks, niet echt losrijden na de rit van gisteren. Hierna volgt het tegenover gestelde, 15km naast een grote baan tot aan de inkom van de "plitvice meren". Een rij van een dikke 200m voor een ticket van 22? om deze meren te zien....Zat krijgen ze me maar zot ni, ze mogen hun meren steken waar de zon niet schijnt. Route moeten wijzigen en op naar de hostel. Aangekomen in de hostel rammel ik van de honger, opnieuw geen winkeltje of caf? te zien. 12km extra om iets te gaan eten. Tijdens het eten bij jagers gezeten, ze vertelde me dat ik ook langs de andere kant het park in kan (gratis). Er zitten verschillende beren in het park, langs deze sluipweg kan je er tegenkomen. Klinkt mooi maar waar ga ik eten en drinken vinden, er is echt niets...Toch maar besloten om mijn rustdag te verplaatsen en morgen 130km te fietsen weg uit dit niemandsland.
(35 + 133km en 1700hm) Voor ik ging slapen gisteren toch maar wekker gezet om 5.30h. Nu heb ik twee uur om het park in te rijden en tegen 8h terug te zijn voor het ontbijt. Enkele herten gezien maar geen beren of wolven. Ontbijten en terug de fiets op, na 80km kom ik aan de kust, tot dusver een zeer mooi klein baantje kunnen volgen in de bergen, wel enkele honden achter mijn gat gehad. Aan de kust aangekomen is de enige optie de grote baan, 53 km langs een drukke baan bij temperaturen boven de 35 graden. 100 keer bijna van mijne vlo gereden, echt geen fietsland.... Na 168km kom ik aan in krk, een dag vroeger dan voorzien. Geen enkele kamer te vinden, een vriendelijke man begint rond te bellen want ziet dat ik bijna tegen de grond val, kij dood. Niks te vinden binnen de 10km. Ineens komt zijn buurman langs en zegt dat hij nog een bed in zijn tuinhuisje heeft staan, zalig.....Goedkope slaapplaats vlak bij het centrum met eigen "kamer". Douchen, dorpje verkennen, eten en in coma....
Rustdag in een prachtige badstad met oude stadsomwalling. Slenteren, zwemmen, eten drinken,,,,
Rit richting Bocordici. 125Km over eilandjes met overzetbootjes richting het luxueuze huisje dat mijn maten daar gehuurd hebben. In de vroege namiddag kom ik aan, heel content om terug bekende gezichten te zien !!! De nodige alcohol nuttigen en op tijd licht uit
Eten / zwemmen / drinken / uitstapjes doen / .... genieten van een rustige vakantie met nen hoop maten !
